Daar is ie. De klap. Plots. Klaps. Klap.
Dat gevoel van leegte.
Dat gevoel dat ik het niet meer kan
kan het nooit meer
weet niet hoe
weet niet waar
waar te zoeken
waar te beginnen
waarom
Het script van Crazy Shopping is met de grond gelijk gemaakt in de pers. Maar waterpassen is ook een vak. Mijn naam staat in zwart en wit omringd door woorden als tenenkrommend en slecht. Maar als er twee producenten zijn die al heel lang in het vak zitten, en als er een artistieke leiding is, die al jaren en jaren in het vak zit, is het dan ook wel het script van de schrijver dat opgevoerd is? En stel dat dat het geval was, zouden die producenten, of die artistieke leiding dan niet juist verantwoordelijk gehouden moeten worden voor zo’n -als ik de kranten mag citeren- slecht script? Is de vraag dan niet -hoe hebben ze dit in godsnaam op de planken kunnen zetten? Zou een journalist zich niet moeten laten prikkelen door het feit dat de regisseur is opgestapt? Zou een journalist zich niet moeten afvragen wat het aandeel van een jonge schrijver nu daadwerkelijk is in het geweld van al die andere namen, ego's, belangen.... Blijkbaar zou een journalist dat nie moetent. Blijkbaar is een paar keer slordig stampen genoeg om de boel glad te maken...
